2021 - Schönberg

In het jaar 2020 planden we een trip naar het Zwarte Woud.
Maar daar heeft één of ander kleine beestje voor gezorgd dat die trip niet doorging.
Qua motorreis bleef 2020 dus maagdelijk blank.

En ook 2021 had zo zijn beperkingen.
We konden bij de pakken blijven zitten, en de stenen uit de grond klagen dat Covid stilaan ons leven beheerste…
of we konden de koe bij de hoorns vatten en ervoor gaan.
Vakantie in eigen land dus, wat ook niet te versmaden was.
“Zur alten schmiede” is een Hotel-Restaurant-Whiskybar waar bikers welkom zijn.
Het hotel heeft 8 kamers en deze zijn allemaal uitgerust met TV, telefoon, douche en toilet.
Op vlak van logeren hadden we dus zeker en vast geen stapje terug gezet.
Er was trouwens ook een zonneterras voorhanden, en de zon was al zeker aanwezig.
Voorts was er plaats genoeg voor onze motoren, er was zelfs een garage voorhanden en de mogelijkheid tot onderhoud van helm, vizier en zelfs een plaats voor kleine herstellingen.
Kortom een fantastisch hotel en aanrader!
De eerste rit was de dag van het vertrek zelf natuurlijk. De stukken snelweg waren echt beperkt tot een strikt minimum.
We reden van Hamme zo snel mogelijk (dwz grotere wegen) naar het benzinestation te Haasrode (aan de autosnelweg).
Daar pikten Pierre op en reden nog een vijftal kilometer autosnelweg om deze te laten voor wat het was en te genieten van secundaire wegen.
Via Geldenaken staken we de taalgrens over, en we reden via enkele kleine dorpjes zoals Branchon, Hemptinne, Heron, Wanze (waar we de Maas overstaken, Grufflingen…



In Dreihutten konden we dan tanken!
Daarna ging het via Sanct Vith naar Schönberg waar we rond 18.00 uur aankwamen.
Dag 2 vertrokken we, na een lekker ontbijt, voor een ritje van 173Km plezier.
Kleinere wegen brachten ons via Sanct Vith naar enkele Waalse boerendorpjes waar het lekker tuffen en vertoeven was.
(En er zijn van die dorpjes die dan ook heel toepasselijk BOEUR en BOURCY noemen).
Uiteindelijk reden we via de rand van Bastenaken (Bastogne) terug noordwaarts.
Bastogne is natuurlijk gekend om zijn oorlogsverleden in WOII. En wie oorlogsverleden zegt, zegt natuurlijk ook museum.
Het Bastogne War Museum is het belangrijkste museum over de Slag om de Ardennen. Het is gelegen bij het Mémorial du Mardasson, even buiten het centrum van de Belgische stad Bastenaken, destijds het middelpunt van de strijd.
In de multimediaruimte zijn uniformen, uitrusting, voertuigen en materieel in 3-D te zien.
Het was zeer zeker een bezoek waard!



Daarna gingen we via Houffalize en andere typische Waalse dorpjes langs de Amblève naar AMEL waar we konden tanken.
Daarna gingen we terug richting hotel voor verfrissing, spijs en drank.
Dat kon toen, in coronatijd, buiten op het zonneterras (en dat mocht).



Dag drie vertrokken we vanuit het hotel en reden langs Holzheim, Honsfeld en nog andere Duitstalige Belgische dorpjes richting Stausee Butgenbach.
Het Meer van Bütgenbach is een Belgisch stuwmeer op de rivier de Warche. Het meer ligt op het grondgebied van de gemeente Bütgenbach en heeft een oppervlakte van 120 hectare (of 1,2 km²). De dam werd aangelegd van 1929 tot 1932 en heeft een hoogte van 23 m. De centrale kan jaarlijks ongeveer 2,2 miljoen kWh energie leveren en wordt uitgebaat door Electrabel.
Na Butgenbach passeerden we even Elsenborn, gekend om zijn militair kamp en kerk waar ooit de artillerie een stuk heeft uitgeschoten als oefening…
Peter, Frankie en Pierre hebben mooie herinneringen aan Elsenborn, het was dus een beetje nostalgie om er terug een ste passeren.
Daarna kwamen we enkele keren het meer van Robertville tegen en maakten een grote toer richting Malmedy.
Daarna tankten we in Waimes, en reden over Sanct Vith terug richting hotel.
Dag vier vertrokken we vanuit Schönberg en reden richting Sanct Vith.
Via kleine kronkelende wegentjes door dorpjes zoals Petit-Thier, Grand-Halleux, Fosse, Les Vilettes, Bra… reden we richting Jupille, een dorp in de provincie Luxemburg. Het ligt in deelgemeente Hodister in de gemeente Rendeux. Jupille ligt aan de Ourthe, drie kilometer ten oosten van het centrum van Hodister. De plaats wordt soms ook wel Jupille-sur-Ourthe genoemd, ter onderscheid met Jupille-sur-Meuse, dat bekend is om zijn lekker bier natuurlijk.
Via Maldingen waar we konden tanken keerden we via kronkelende wegen terug naar ons Hotel.
Uiteindelijk duren mooie liedjes niet lang (alhoewel Child in time van Deep Purple meer dan 10 minuten duurt) en keerden we op dag vijf weer huiswaarts.
Dat deden we natuurlijk via kleine wegen en die brachten ons via Sanct Vith, Trois ponts, Rosiere, Goetsenhoven, Hoegaarden naar kortenberg.
Daar namen we afscheid van Pierre.
Het thuisfront was weer gelukkig dat we terug thuis waren!